Full text: Diccionario encyclopedico da lingua portugueza

CAR 
CARMELO (Geoar.) Montanha da Palestina, 
celebre pelos milagres operados por Elias 
Os ermitóes do Carmelo fundaram no VlL sec., 
em honra da “irgom, a ordem religiosa dos 
Carmelitas. E 
CARMEN-SIL VA. (Biogr.) Pseudonymo sob 
o qual é conhecida no mundo litlerario a 
rainha de Rumania. 
AR M. adj. 2 gen. De cór vermelba mui 
viva. [| —, s. m. A cór carmesim. 
CARMIÍM. s. m. Cór vermelha vivissima, pre- 
parada com cochonilha, pau brazil, ou outras 
substancias misturadas com pedra humoe. || 
ea Liquido carmim, o sangue. 
CARMINADO. adj. Pintado ou tinto com 
carmim ; que tem a cór do carmim. 
AR .1. a. Pintar ou lingir com carmim. 
CARMINATIVO. adj. (Med.) Contra as ven- 
tosidades do estomago e dos intestinos. ]| —, 
s. m. Medicamento carminaltivo. 
CARNAGA s. f. Saliencia carnosa. || Grande 
porcáo do carne. 
CARNAGAO. s. f. Representacio do corpo 
humano nú e com a cór natural. 
CARNADURA. s. f. Parte carnuda do corpo. 
ll e terior, qualidade da carne. 
CARNAGEM. s. f a de gado. l Provi- 
sáo de carnes. || Carniga. | (Fig.) Malan 
mortisinio, carnicaria de gente na guer 
CARNAL. ad).2 gen. De carne; lascivo. || 
Terrestro, mundano. || —, s. m. O temp: 
ue se come carne. || Homem dado a y. 
a Carmo. [pl. Paix6os carn: 
ARNALIDADE. s. f. Vicio da carne. || —,| 
ón ;lascivamente. 
RNALIZAR. v. a. Tornar da natu 
ARNARVON ou CAERNARVON 
Condado da Ingl., o paiz de Galles; 4 
Cap. Carnarvon, 8,512 hab. 
CARNATICO ou KARNATICO (Geogr.) Prov. 
da India ingl., na presidencia de Madras; 
5,500,000 h. Cidades pr. Madras e Tranquebar. 
CARNAUBA. s. f. (Bot.) Substancia sebacoa 
extrahida da carnaubeira com. que se fazom 
velas. 
CARNAUBEIRA.s. f.(Bot.)Palmeira do Brazil. 
- CARNAVAL. s.m. Entrudo. 
CARNAVALESCO. ad). Proprio do carnaval. 
CARNAZ.s.m.0 lado da pelle pegada á carne. 
JAR adj. Virar do cartaz, do ayesso ; avesso. 
CARNE. s. f. Musculo, substancia fibrosa, 
vermelha, nos animaos quadrupedes, no ho- 
mem, nas aves e em alguns animaes mari- 
nhos. || Toda a parte solida e molle dos ani- 
maes. || Polpa dos fructos. || (Fig.) Lascivia, 
sensualidade; consanguinidade. || Carne es- 
ponjosa, tecido anormal que se fórma em 
chaga 0. tumores || Carne viva, o tecido mus- 
cular ou a derme posta a descoberto. || Carne 
morta, insensivel, gangrenada. || Em carne e 
0880, €m pessoa. || Unha com carne, diz-se, de 
duas pessoas muitointimas. || Vem peíxe nem 
carne, diz-se de uma pessoa de caracter in- 
deciso, que náo tem opinióos definidas. 
CARNEAR. ». n. (Brazil). Charquear; abater 
Ogado bravo e preparar as carnés para seccar. 
CARNECOITA. adj. f. Ameixa carnecoita, 
reinol. d 
CARNEIRBA. s. f. Pello de carneiro preparada. 
CARNEIRADA. s. f. Rebanho de carnciros. || 
(Fig.) Ondas em flor, movidas por venlo 
Ppouco forte. || Febres que grassam na esta- 
Aa humida nas costas occid. e orient. da 
friva ontre os tropicos. 
CARNEIREIRO. s.m. Pastor de carnciros, O 
que toni robankos de carneiros: 
Cc 
CARNALMENTE. adv. Segundo a carne, as 
Cc 
C 
— ur 
CARNEIRO 
  
CAR , 
CARNEIRO. s.m. Animal quadrupede macho 
lanudo, cornudo, de a fendido, do terceír 
anno por dianto. || Subterraneo ondo se depó 
Carneiro. 
caíx0os do defuntos. [| Ariete ; [| Bichinho que 
dá nos lugumos. || (Astr.) Aries, signo do Zo= 
diaco. || (Ichty). Peixe do mar que. tem cornos 
e 6 semelhante ao tubaráo. || Ondas baixas, 
seguidas e espumosas. 
(Gene- 
ral). Commandante 
das forgas legaes no 
Paraná durante a re- 
volugáo braz.. Mor- 
rou heroicamente na 
pe a em 1893 
(José» 
Joaquim, Marquez de 
Caravellas) (1 
Est. brazileivo ( 
1836). > 
CARNEIRO (Jodo 
Alvares)  (Biogr.). 
Distinclo medico 
PAZ: A e 
oa) seneral Carneiro. 
( (Prede- y 
rico) (Biogr.) Coronel brazileiro, uma das mais 
illustres victimas da ferocidade do dictador 
Lopes, do Paraguay. di A 
CARNEIRO (Diogo Gomes). (Biogr). Chronista- 
geral do Brazil, ñ 
m. em 1670. 
CARNERINO. 
adj. Da cór do 
carne. || Pedra 
carnerina, cor- 
nalíina. 
CARNIGA. s. f. 
Carne de pro- 
visáo. || Carne 
de ceva. [] M: 
tanga, carnifici- $ 
na. [| No jogo do 
piáo, aquello 
que so deila no 
cháo para sobre 
elle langarem o 
piáo os outros 
rapazos. s 
CARNIGAL. adj. 2 gen. Que se Cova em car. 
niga. || (Fig.) Que fareja cousa proveitosa. 
CARNICAO. m. s. Materia ondurecida do. 
leicengo ou tumor, em fórma de prego. 
GARNIGARIA 64 GARNICERIA e 1 A 
3.3. Carneiro de Campos, z 
Marquez de Caravéllas. 
 
	        
© 2007 - | IAI SPK
Waiting...

Note to user

Dear user,

In response to current developments in the web technology used by the Goobi viewer, the software no longer supports your browser.

Please use one of the following browsers to display this page correctly.

Thank you.