CAR
CARMELO (Geoar.) Montanha da Palestina,
celebre pelos milagres operados por Elias
Os ermitóes do Carmelo fundaram no VlL sec.,
em honra da “irgom, a ordem religiosa dos
Carmelitas. E
CARMEN-SIL VA. (Biogr.) Pseudonymo sob
o qual é conhecida no mundo litlerario a
rainha de Rumania.
AR M. adj. 2 gen. De cór vermelba mui
viva. [| —, s. m. A cór carmesim.
CARMIÍM. s. m. Cór vermelha vivissima, pre-
parada com cochonilha, pau brazil, ou outras
substancias misturadas com pedra humoe. ||
ea Liquido carmim, o sangue.
CARMINADO. adj. Pintado ou tinto com
carmim ; que tem a cór do carmim.
AR .1. a. Pintar ou lingir com carmim.
CARMINATIVO. adj. (Med.) Contra as ven-
tosidades do estomago e dos intestinos. ]| —,
s. m. Medicamento carminaltivo.
CARNAGA s. f. Saliencia carnosa. || Grande
porcáo do carne.
CARNAGAO. s. f. Representacio do corpo
humano nú e com a cór natural.
CARNADURA. s. f. Parte carnuda do corpo.
ll e terior, qualidade da carne.
CARNAGEM. s. f a de gado. l Provi-
sáo de carnes. || Carniga. | (Fig.) Malan
mortisinio, carnicaria de gente na guer
CARNAL. ad).2 gen. De carne; lascivo. ||
Terrestro, mundano. || —, s. m. O temp:
ue se come carne. || Homem dado a y.
a Carmo. [pl. Paix6os carn:
ARNALIDADE. s. f. Vicio da carne. || —,|
ón ;lascivamente.
RNALIZAR. v. a. Tornar da natu
ARNARVON ou CAERNARVON
Condado da Ingl., o paiz de Galles; 4
Cap. Carnarvon, 8,512 hab.
CARNATICO ou KARNATICO (Geogr.) Prov.
da India ingl., na presidencia de Madras;
5,500,000 h. Cidades pr. Madras e Tranquebar.
CARNAUBA. s. f. (Bot.) Substancia sebacoa
extrahida da carnaubeira com. que se fazom
velas.
CARNAUBEIRA.s. f.(Bot.)Palmeira do Brazil.
- CARNAVAL. s.m. Entrudo.
CARNAVALESCO. ad). Proprio do carnaval.
CARNAZ.s.m.0 lado da pelle pegada á carne.
JAR adj. Virar do cartaz, do ayesso ; avesso.
CARNE. s. f. Musculo, substancia fibrosa,
vermelha, nos animaos quadrupedes, no ho-
mem, nas aves e em alguns animaes mari-
nhos. || Toda a parte solida e molle dos ani-
maes. || Polpa dos fructos. || (Fig.) Lascivia,
sensualidade; consanguinidade. || Carne es-
ponjosa, tecido anormal que se fórma em
chaga 0. tumores || Carne viva, o tecido mus-
cular ou a derme posta a descoberto. || Carne
morta, insensivel, gangrenada. || Em carne e
0880, €m pessoa. || Unha com carne, diz-se, de
duas pessoas muitointimas. || Vem peíxe nem
carne, diz-se de uma pessoa de caracter in-
deciso, que náo tem opinióos definidas.
CARNEAR. ». n. (Brazil). Charquear; abater
Ogado bravo e preparar as carnés para seccar.
CARNECOITA. adj. f. Ameixa carnecoita,
reinol. d
CARNEIRBA. s. f. Pello de carneiro preparada.
CARNEIRADA. s. f. Rebanho de carnciros. ||
(Fig.) Ondas em flor, movidas por venlo
Ppouco forte. || Febres que grassam na esta-
Aa humida nas costas occid. e orient. da
friva ontre os tropicos.
CARNEIREIRO. s.m. Pastor de carnciros, O
que toni robankos de carneiros:
Cc
CARNALMENTE. adv. Segundo a carne, as
Cc
C
— ur
CARNEIRO
CAR ,
CARNEIRO. s.m. Animal quadrupede macho
lanudo, cornudo, de a fendido, do terceír
anno por dianto. || Subterraneo ondo se depó
Carneiro.
caíx0os do defuntos. [| Ariete ; [| Bichinho que
dá nos lugumos. || (Astr.) Aries, signo do Zo=
diaco. || (Ichty). Peixe do mar que. tem cornos
e 6 semelhante ao tubaráo. || Ondas baixas,
seguidas e espumosas.
(Gene-
ral). Commandante
das forgas legaes no
Paraná durante a re-
volugáo braz.. Mor-
rou heroicamente na
pe a em 1893
(José»
Joaquim, Marquez de
Caravellas) (1
Est. brazileivo (
1836). >
CARNEIRO (Jodo
Alvares) (Biogr.).
Distinclo medico
PAZ: A e
oa) seneral Carneiro.
( (Prede- y
rico) (Biogr.) Coronel brazileiro, uma das mais
illustres victimas da ferocidade do dictador
Lopes, do Paraguay. di A
CARNEIRO (Diogo Gomes). (Biogr). Chronista-
geral do Brazil, ñ
m. em 1670.
CARNERINO.
adj. Da cór do
carne. || Pedra
carnerina, cor-
nalíina.
CARNIGA. s. f.
Carne de pro-
visáo. || Carne
de ceva. [] M:
tanga, carnifici- $
na. [| No jogo do
piáo, aquello
que so deila no
cháo para sobre
elle langarem o
piáo os outros
rapazos. s
CARNIGAL. adj. 2 gen. Que se Cova em car.
niga. || (Fig.) Que fareja cousa proveitosa.
CARNICAO. m. s. Materia ondurecida do.
leicengo ou tumor, em fórma de prego.
GARNIGARIA 64 GARNICERIA e 1 A
3.3. Carneiro de Campos, z
Marquez de Caravéllas.