FAR
FARELORIO. 3.2. (Burl.) Cousa de pouco
Sa AS [scttas. [[ ES e po sollas.
FAREW EL adj. Armado de aljava e
- (Geogr,) Cabo ab Sul da Grocn-
lindia, na entrada do estircilo de ls.
FARFALBA.s, f. O mosmo que fe
=p. Aparas, limalhásy, A sa
valor ou O gurivos tira 1
ao buril pegas MStaMicAS. 1 (Fig.) Cousas vás,
sém imporlaficia.
FARFALHADA. se. f. Ruido, sóm de cótisas
miudas. || Estrondo, motim. algazarra sem
importar Il (Fig.) Palavras vás, 6cas de
sentido, || Exaggeracoes, vanegloriss, osten=
Pi O I| Lóquacidade. [zofiador.
FARFALHADOR.s. nm: Granilo fallador, ba-
FARFALHAO: SM. Palrador, alada 08
Púllar sort siso, Di
FARE
zD
Ha
S
UNS
A
ER :
EIRO. adj. fa e
da adí. Pala , VOFDOSO.
8. f. Ditos 04 gestos de far-
CO:
DO. s. m1. Empollado, pámbde]
lA: 5.f. Accáo, dicto de furfante.
E. adj. 2 gen. Vanglorioso, -que
stenta (pessoa); vistoso (cousa). E subst.
LA (Alberto). ¡Biogr.) Religioso port. prof.
Universidado de Ossuna (set. Xv!),
TA (Antao). VPmia Valido e sécrétario de
estado de D. Joao ll (1629-4709.)]
EARIA (Bartholome). (Biogr.) Erudio. port.
FARIÍA (D. Basilio de). (Biogr.) Govermador do
drcebispado de Evora, esériptor (1569-4625).
RIA (1 Thomé Qe): (Biogt.) Escriptor e
pocta port. (1528-1628).
FARILHAO. s. m. Escolho poriteagudo, om-
binado em cima da agua
RI ca Que dá ou contén farinha.
FARINHA. a. f. Gráo movido, 04 raizos Fari-
Naccas ricos a pó:
FARINHA PODRE 0u S. Pedra de Alta
Geogr.) Freg. do conc. de Taboa; 2,500 lab.
Port. Minas Gefaés (Brazil). ]
Al NHA PODRE.(Geokr.) Villa do cst. de
3 tElRA: $ fi Chourigo de gordura de
rinlia.
RO: s.m. Mertador de farinlra.
NTO. adj. Como farinha, ou com
ID
23D
mTn2 z
= DEDO DDD eS
$ man una Dicta
Oo PPRDIDDDD
=
bap
32
zz5;
IT? ITS TF
00
0
a” e
PDD
=24
ZZOS
pl
2 DD
e
SO. adj. Farinhento, farinaceo.
A. s. f. (Bot.) Casta de uva nta,
que hevoelrá. [a eaga, a comida.
R.v.a. Buscar pelo faro : Fariscar
TO. «. 1. Especie de uva, chamada
milheiro.
.5.m. Fardel.
NTE. s.m. Ocios, descanico, socego.
Geogr.) Villa do :est. do Pará (Brazil).
eogr.) Preg. do diste. de Faro,8,400 lr.
ARO. s.m. O olfactó dos añimaos. (| (Fig.
Indicios, visos, vislumibres; a chciro.
FARO. Geogr.) Cidado do Algarves (Port.), ao
S. E. e LAARE Vinhos brancos estimados;
9,500 Mab. [FCábo da Sicilia, uo N. B., na
entrada do estreito de Messina. Lo Pelorium
dos antigos.
FAR FIA. s. f. Farinha de mandioca com
laras de ovos batidas
bazotfiás, globos de
Ea
ZzZZ
=
ER
S mo
ad
z
- Em
Ll
O
PDPDDZDDO DO
DIDDE DD
O:
Ort.
eS
* mMANT nm Tm"
=
agua fria. || Doces de e
com assucar o cannel
Neve, espumas.
o
y Aa
FAS
FARPA. sf. Hastim armado do porta aguda
para eravar t ; lira pendente de
estandarte, tira de sfarrapada. [| As
barbas do anzol e eS setlas. || Antenna de
insectos. [ou ronipe.+
ARPANTEÉ. ad;. 2 gen. Quo rasga. dilacera!
FARPAO. s. m. augn, de Farpa. Dárdo com
ferro ponteagudo. || Sebla grande. || (Fig.) Os
farpies de amor.
FARPAR. y. a. Recortar ou rasgar €m farpas.
|| Armar de farpas ou barbas. ||, 4.2. Fazer=
se em tiras, Pasgar-se.
FARPEAR.?. a. Ferir com farpáo.
FARPELLA: s. f. (Fam. e Chul.) Palo, roupa,
Ordino de gente de poucos haveres,
Mulher prostijulda,
e $. f. (Zovl.) Especie de a do que
yo salmáo. [ordenádas,
GEM. s. f. Miscellanea de colisás mal.
CANCH O.s. m. (Pop.) Rancho, Sucia.
FAPAD DA. $ f Farraparia.
Homem esfarrapado.
1 Montáo de farbapos.
Trapo, panno usado e rasgado,
(Poet.) Perlencente 20, farbo ;
ls m. Es e farinha de
y agua e
NOS, alo
FARRICOCO on ABR AÍCUNEO. s.m.(Burl.)
Gato pitigado ; “as iitente com Capuz nas pro-
ciss06s.
FARRIPAS. s. f. Cabellos raros e mais ot
menos cotmpridos, grenlia, tabellelfá pouto
ES
ES fou cevadinlra.
FARR MM. A caldo grosso de cevada,
FARRO URI, $. f. Pessoa esfarrapada.
FARR UPO. e mm. Purco que náo passa de
un Be 1
FARRUSÓA. sf. (Pop.) Espada ferrugenta.
PARE Xo: EN a 4 de carvab 00 outra cousa.
. adj. Negro, que tenr á cór 0s-
da y eE de dani on do carváo. ;
FARS 0% ISTAN. (Gcosr.) Prov. da
Persia; 2,800,000 Hab. Cap. Sehivaz.
FARSILHAO. s.1%. Argolú.de fivola em que se
molle 4 LE da correla depois de aivoladá.
AN O. En f. Enchimento, replegáo.
FABTIA f. Quantidade quo farta.
EARTALEJO. s.m. Massa de farinba, agua o
ES fs
FA NTE. ad». Com fartura.
FARTAR. v. e. Salistazor O appelilo, a fome,
saciar. [| A furtar, loc %., a niais 10 caber
Ros E und ab. |] —,4. 1. Salisfazor-Se, Sáciar-sé:
VEL» ps E gen. Qué póde faslár-Ss6.
EABTA: VELHACO. Palavra usada ma 106.
Cousa dd farta-velhaco, Cousa
PARTE ol ox FARTEM. s.m. Massa
doce envolta 6m capa de fitassa de
farintia, bolo.
RT
A p. Pp. irreg. de Partar, e
adj. ietado; q ábundunto,
ful ¡ Terra far
RTUM.s.2m. Ultoteo naustanto; .
fedor UNES
ie lun Al $e £ eplecio; ábún-
dancia de viyore
FAS. Palavra lat. Sin rogada só ha
pbiraso Por ce é por nefas, por
ASCAL e E) o Lo de espigas da
on e
Goifa, do Tagónt ama carrada ; mo- Fasces.
da de rigo, antes de debulhado,
FASCES. a. f. pl. Foíxo de varás no melo das
YE ) Cousa de pouco valor;
insighificañcia. allanela, bravata,
uaes la slds uma machadinha, insi:
y diseno de castigar, que levavam o da